Actual Play: Call of Cthulhu - "Tatters of the King" #1

Chmur fala za falą po niebie goni,
Dwa słońca gasną w jeziora toni
I cień wydłuża się
Już w Carcosie.

Przedziwne noce czarne gwiazdy rodzą,
Przedziwne księżyce po niebie brodzą,
Dziwniejsza wszak sama
Jest Carcosa.

Hiad pieśni umrą niewysłuchane,
Gdzie wicher Królewskiej szaty łachmanem
Targa wśród mroku i
Mgieł Carcosy.

O, pieśni mej duszy, już martwy mój głos,
Podzielisz i ty niewylanych łez los,
Co zginą i umrą tak
Jak Carcosa.

Pieśń Cassildy z Króla w Żółci, Akt I, scena 2.


Czas i miejsce akcji: Jesień 1928 roku, Wielka Brytania



Badacze Tajemnic (BT):

Brandon Warren-Smith (50 lat) - Seji - profesor psychiatrii na uniwersytecie w Oxfordzie, szlachcic, weteran Wielkiej Wojny ze zmasakrowaną twarzą
Jimmy O'Mallen (48 lat) - Raven - przestępca z pochodzący Belfastu, weteran Wielkiej Wojny, uratował życie Brandonowi wynosząc go z płonącego szpitala polowego, obecnie pełni dość wątpliwą rolę "asystenta" profesora,  wyróżnia się paskudną blizną na szyi po garocie
Walter Brown (30 lat) - Tomek - utalentowany, lecz biedny jak mysz kościelna pisarz zza oceanu, protegowany profesora Warren-Smitha, przybyły na jego zaproszenie do Londynu.


Prolog: Premiera

Profesor Brandon Warren-Smith otrzymuje kilka zaproszeń na światową premierę sztuki teatralnej w dwóch aktach pod tytułem "Carcosa, albo Królowa i Nieznajomy". Spektakl wystawiany ma być w amatorskim teatrze "The Scala" i jest adaptacją bliżej niewymienionego dzieła w języku francuskim dokonaną przez Talbota Estusa. Walter przypomina sobie postać Estusa - jest to ekscentryczny Teksańczyk, roztrwaniający odziedziczoną fortunę na sny o byciu pisarzem.

Badacze Tajemnic postanawiają skorzystać z zaproszeń i wieczorem 17 października 1928 udają się na premierowy spektakl. Treść przedstawienia jest równie dziwna, co niezrozumiała - tym bardziej, że jak się okazuje w przerwie, każdy z Badaczy ujrzał i usłyszał trochę inną wersję pierwszego aktu niż pozostali. Na koniec pierwszego aktu, Nieznajomy ukazuje publiczności Żółty Znak, co skutkuje sporym zamieszaniem na widowni. Jedynym entuzjastą przedstawienia spośród Badaczy, okazuje się być Brandon (niezdany test Poczytalności po zobaczeniu Żółtego Znaku) - nie może się wręcz doczekać dalszego ciągu.
Drugi akt kończy się balem maskowym. Kiedy przychodzi czas zdjęcia masek, okazuje się, że Nieznajomy maski nie nosił, a na scenę wkracza sam Król w Żółci - potężna postać w żółtym łachmanie, dzierżąca wielki miecz oraz dymiącą, lecz nie emitującą światła pochodnię.

Po opadnięciu kurtyny na widowni wybucha szaleństwo - część widzów w furii atakuje sąsiadów, inni popadają w katatonię. Badacze szybko opuszczają salę, a na miejsce przybywa policja, która wspólnie z obsługą zaprowadza w końcu porządek. Widzowie w większości szybko opuszczają teatr.

Tymczasem w barze odbywa się niewielkie przyjęcie premierowe, podczas którego można porozmawiać z aktorami i reżyserem. BT oczywiście postanawiają skorzystać z tej możliwości. Od jednej z aktorek dowiadują się, że część obsady jest prześladowana przez niepokojące i dziwnie podobne do siebie sny, a ona sama uważa tę sztukę za przeklętą. Manager teatru wyjawia profesorowi, że po dzisiejszych ekscesach zamierza rekomendować zdjęcie przedstawienia z afiszu.

W końcu na przyjęciu pojawia się w końcu Talbot Estus - energiczny, żeby nie powiedzieć chaotyczny jegomość. Wygłasza krótką mowę i odnosząc się do wydarzeń na widowni stwierdza, że prawdziwa sztuka musi wywoływać mocne emocje. Estus, zachęcony (zupełnie szczerymi) zachwytami dotyczącymi jego sztuki wyrażanymi przez Brandona, opowiada nieco o tekście źródłowym, którym jest francuski dramat w trzech aktach "Król w Żółci", przypisywany niejakiemu Thomasowi de Castaigne. Dzieło jest prawdziwym białym krukiem ze względu na skonfiskowanie i zniszczenie większości nakładu przez rząd Trzeciej Republiki. Wspomina również o tym, że istnieje przekład sztuki na język angielski, niemal równie słabo dostępny, ale też niewiele ustępujący walorami artystycznymi oryginałowi.



Księga Pierwsza: Szaleniec
Rozdział I: Szaleniec

19 października, Brandon Warren -Smith otrzymuje list od doktora Charlesa Highsmitha, dyrektora prowincjonalnego Szpitala dla Obłąkanych św. Agnieszki w Weobley w hrabstwie Herefordshire. Highsmith prosi o spotkanie za kilka dni, kiedy to będzie przebywał z wizytą w Londynie. Pragnie skonsultować przypadek jednego ze swoich pacjentów.
Spotkanie dochodzi do skutku 28 października. Pacjent nazywa się Alexander Roby i trafił do szpitala dla obłąkanych po tragedii rodzinnej - niewyjaśnionym podwójnym morderstwie ojca i siostry Alexandra, do którego on sam się przyznał, jednak policja nie dała wiary jego twierdzeniom. W ocenie Highsmitha, Alexander cierpi on na sezonową odmianę skotofobii (lęku przed ciemnością), manifestującą się w okresie jesienno-zimowym. Doktor uważa, że choroba może być w pełni opanowana przy zastosowaniu środków farmakologicznych, a pacjent nie stanowi zagrożenia dla otoczenia. Okres obserwacji Roby'ego dobiega końca, a Highsmith planuje rekomendować jego zwolnienie. Problemem jest jednak rodzina w osobie brata Grahame'a oraz lekarz rodzinny dr Lionel Trollope, którzy mocno sprzeciwiają się takiemu rozwiązaniu.
Dr Highsmith ma nadzieję, że opinia niezależnego eksperta, jakim jest prof. Warren-Smith potwierdzi jego tezy oraz pozwoli przekonać rodzinę, że pacjent może bezpiecznie opuścić szpital.
Brandon przystaje na propozycję lekarza, jednak odnosi wrażenie, że nie wyjawił mu on w pełni swoich motywacji. Badacze Tajemnic umawiają się z Highsmithem na wspólną podróż do Herefordshire pociągiem 30 października.

BT postanawiają zbadać historią Alexandra Roby'ego. Znajdują  wzmiankę o podwójnym morderstwie, dokonanym w centrum Londynu, którego ofiarami byli Pan Herbert Roby, emerytowany urzędnik Biura Spraw Zagranicznych i ojciec znanego bankiera Grahame'a Roby oraz córka Herberta, Georgina.
Trafiają również na nekrolog.  Podążając tym tropem, trafiają do zakładu pogrzebowego, który zajmował się zwłokami ofiar. Właściciel - Pan Percival Hume, twierdzi, że ciało Herberta było praktycznie pozbawione krwi, a ciało Georginy zostało w przerażający sposób okaleczone. Grabarz nie potrafi wyjaśnić w jaki sposób została zadana im śmierć.

Po tym krótkim śledztwie, BT wyruszają wraz z doktorem Highsmithem do Herefordshire. Po drodze Brandon otrzymuje poprzez gońca paczkę zawierającą angielski przekład "Króla w Żółci", który udało się zlokalizować w bibliotece uniwersyteckiej w Oxfordzie.

Po przybyciu do Szpitala św. Agnieszki, Highsmith przekazuje Brandonowi akta z historią choroby pacjenta oraz nalega, by stan Alexandra został poddany ocenie bez obecności samego Highsmitha.

Na tym zakończyliśmy sesję.